29
بَعْضَهُمْ دَرَجٰاتٍ وَ آتَيْنٰا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنٰاتِ وَ أَيَّدْنٰاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ) (بقره: 253)
بعضى از آن رسولان را بر بعضى ديگر برترى داديم؛ برخى از آنها، خدا با او سخن مى‌گفت؛ وبعضى را درجاتى برتر داد؛ وبه عيسى بن مريم، نشانه‌هاى روشن داديم؛ واو را با روح القدس تأييد نموديم.
در اين آيه تصريح شده كه حضرت عيسى(ع) مورد تأييد خدا با روح‌القدس است و كسى كه مؤيد به روح القدس الهى است، منبع خير و بركت براى موجودات مى‌باشد.
ج) بركت در حضرت موسى(ع)
خداوند متعال درباره حضرت موسى(ع) مى‌فرمايد: (وَ كٰانَ عِنْدَ اللّٰهِ وَجِيهاً) ؛ «واو نزد خداوند، آبرومند (و گران‌قدر) بود». (احزاب: 69)
بيانى كه در مورد وجاهت حضرت عيسى(ع) ذكر شد در اينجا نيز پياده ميشود و مى‌دانيم كسى كه آبرومند نزد خداوند متعال است مى‌تواند منشأ بركت معنوى و مادى از جمله شفاعت‌گرى باشد.
د) بركت در حضرت ابراهيم(ع)
ودر مورد حضرت ابراهيم و فرزندش اسحاق(عليهماالسلام) مى‌فرمايد:
(فَلَمّٰا جٰاءَهٰا نُودِيَ أَنْ بُورِكَ مَنْ فِي النّٰارِ وَ مَنْ حَوْلَهٰا) (نمل: 8)
هنگامى كه نزد آتش آمد، ندايى برخاست كه: مبارك باد آن كس كه در آتش است وكسى كه در اطراف آن است.