33 سخن كسانى است كه با من هستند، وسخن كسانى [پيامبرانى] است كه پيش از من بودند. اما بيشتر آنها حق را نمى‌دانند وبه همين دليل [از آن] رويگردانند.
2. حس‌گرايى
خداوند سبحان مى‌فرمايد:
(يَسْئَلُكَ أَهْلُ الْكِتٰابِ أَنْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتٰاباً مِنَ السَّمٰاءِ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسىٰ أَكْبَرَ مِنْ ذٰلِكَ فَقٰالُوا أَرِنَا اللّٰهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصّٰاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ...) (نساء: 153)
اهل كتاب از تو مى‌خواهند كتابى از آسمان [يكجا] بر آنها نازل كنى، [در حالى كه اين يك بهانه است] آنها از موسى، بزرگ‌تر از اين را خواستند، و مى‌گفتند: خدا را آشكارا به ما نشان ده! وبه خاطر اين ظلم وستم، صاعقه آنها را فرا گرفت...
از اينكه قوم حضرت موسي(ع) از او خواسته‌اند تا خدا را آشكارا به آنان نشان دهد به دست مى‌آيد حس‌گرايى آنان منشأ شركشان بوده است.
3. منافع خيالى
خداوند سبحان مى‌فرمايد:
(وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مٰا لاٰ يَضُرُّهُمْ وَ لاٰ يَنْفَعُهُمْ وَ يَقُولُونَ هٰؤُلاٰءِ شُفَعٰاؤُنٰا عِنْدَ اللّٰهِ قُلْ أَ تُنَبِّئُونَ اللّٰهَ بِمٰا لاٰ يَعْلَمُ فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ لاٰ فِي الْأَرْضِ سُبْحٰانَهُ وَ تَعٰالىٰ عَمّٰا يُشْرِكُونَ) (يونس : 18)
آنها غير از خدا، چيزهايى را مى‌پرستند كه نه به آنها زيان مى‌رساند ونه سودى مى‌بخشد، و مى‌گويند: اينها شفيعان ما نزد خداوند