28ديگر امور است. آنان عمده وقت خود را در مباحث حديثى به كار مى‌گيرند و هر آنچه كه ظاهر نصوص است به آن اخذ مى‌كنند گرچه مخالف با عقل قطعى باشد.
وهابيان به اين حد اكتفا نكرده بلكه اصحاب عقول و تفكر را متهم به كفر و زندقه نموده و از دين اسلام خارج مى‌دانند.
3. قشرى‌گرى
يكى ديگر از خصوصيات وهابيان، قشرى‌گرى و توجه به ظاهر و بزرگ جلوه دادن فروع در برابر اصول است، و لذا مشاهده مى‌كنيم كه چگونه به ظواهر خود از قبيل بلند گذاشتن ريش و كوتاه كردن لباس عربى و پوشاندن صورت زن و... حساسيت نشان داده و به آنها اهميت مى‌دهند گويا تمام اسلام همين امور است.
4. صرف‌نظر كردن از حاكمان
عملكرد وهابيان را كه نظر مى‌كنيم پى مى‌بريم گويا نزد آنان اسلام تنها براى مردم و رعيت آمده و كارى با حاكمان ندارد؛ و لذا از ابتداى پيدايش وهابيت در شبه جزيرة العرب با پشتيبانى حاكم درعيه شروع شد و تاكنون با همين وضع ادامه پيدا كرده است.
خبر پيامبر(ص) از ظهور وهابيان
در منابع روايى اهل سنت روايات متعددى از رسول خدا(ص) نقل شده كه بر وهابيت تطبيق مى‌شود؛ از جمله:
الف) از پيامبر(ص) نقل شده كه فرمود: