70پيامبر، على است. در اين كار قيام كنيد و او را به حركت واداريد. از اميرانتان انتقاد كنيد و امر به معروف و نهى از منكر كنيد. آرايشان را برگردانيد و به اين امر دعوتشان كنيد.
آنگاه مبلغانش را به اين سو و آن سو فرستاد و با تباهكاران شهرها آغاز به مكاتبه كرد و آنان پنهانى نظرياتشان را تبليغ مىكردند. امر به معروف و نهى از منكر را آشكار ساختند و به شهرها نامه مىفرستادند و از حكمرانهايشان انتقاد مىكردند و برادرانشان نيز چنين نامههايى را به آنها مىنوشتند.
ساكنان هر شهرى به شهر ديگر نامه مىنوشتند و آنان نامه را در شهرشان مىخواندند و همين طور آنها نامههاى اينان را مىخواندند. تا اينكه اين اقدام را در مدينه انجام دادند و خبرش را در همه جاى زمين پراكندند. قصد آنها جز آن چيزى بود كه اظهار مىكردند و به جز آنچه آشكار مىكردند، در سر مىپروراندند... . 1
طبرى اين مطالب را تا پس از جنگ جمل نقل مىكند. ولى پس از آن دربارۀ سبئيه چيزى نمىگويد.
طبق آنچه از طبرى نقل كرديم، روشن شد كه تعدادى از صحابۀ اهل فضل، از بزرگان و رهبران سبئيه بودند. اينان كسانى بودند كه به زهد، تقوا، صدق و صفا شهرت داشتند. برخى از اين افراد عبارتاند از:
1. عبدالرحمان بن عديس بلوى؛ او از كسانى بود كه با پيامبر(ص) زير درخت بيعت كرد و در فتح مصر حضور داشت و رياست كسانى را كه