25امام صادق(ع) نيز در اين‌باره مى‌فرمايد:
سُبحانَ الَّذِي سَخَّرَ لإمامٍ كُلَّ شَيْءٍ وَ جَعَلَ لَهُ مَقالِيدَ السَّماواتِ وَ الأَرْضَ لِيَنوبَ عَنِ اللهِ في خَلْقِه... . 1
پاك و منزه است آن خدايى كه همه‌چيز را مسخر و در تحت فرمان امام درآورد و كليدهاى آسمان‌ها و زمين را در اختيار او قرار داد تا اينكه جانشين و ولى خدا در خلق شود و دستورات خدايى را اجرا فرمايد؛ چون او نايب خدا بر خلق است.
امام محمد باقر(ع) درباره اصحاب امام زمان(عج) به جابر فرمود:
«لَيْسَ مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ وَ هُوَ مُطيعٌ لَهُم» 2؛ «چيزى نيست، مگر آنكه مطيع آنها باشد».
در «بحارالانوار»، به نقل از امام علي(ع) آمده است:
تمام اشياء، آسمان‌ها و زمين و خورشيد، ماه و ستارگان و كوه‌ها، درختان و حيوانات و دريا، ما را اطاعت مى‌كنند و تمام اين قدرت و ولايت بر اثر اسم اعظمى است كه خداوند به ما لطف و عنايت فرموده است. 3
«علامه محمد بن حسن صفار» در «بصائر الدرجات»، احاديث بسيارى درباره فرمان‌بردارى ابر و باد از رسول خدا(ص) و پيشوايان معصوم(عليهم‌السلام) آورده است. 4 ايشان در شرح اين كرامات آورده است ائمه هدى(عليهم‌السلام) با قدرت ولايت خويش، به هر جاى زمين مى‌توانند در مختصر زمانى سير كنند يا هركسى را كه بخواهند، مى‌توانند در كمترين زمان سير دهند.