23 اين قرآن كريم، كتاب صامت خداى است و من كتاب ناطق خداوند مى‌باشم. كتاب مبين در ظاهر، قرآن است و در باطن، امام مبين مى‌باشد كه همانا اميرمؤمنان است. ¹

امام صادق(ع) نيز فرمود:

قرآن سخن نگفته و هرگز سخن نخواهد گفت. پيغمبر و ائمه هدى از قرآن سخن مى‌گويند؛ چرا كه علم همه چيز را خداوند در قلب مقدس امام مبين احصا و ضبط نموده است. ²

و همين است كه فرموده: ( وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنٰاهُ فِي إِمٰامٍ مُبِينٍ) (يس: 12) و در قرآن آمده است كه: ( فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لاٰ تَعْلَمُونَ) ؛ «از اهل ذكر سؤال كنيد، اگر نمى‌دانيد». (نحل:43) و «ذكر» در خود قرآن به پيغمبر گفته شده است. بنابراين، اهل ذكر، همان اهل بيت او هستند، چنان‌كه در روايات متواتره هم آمده است كه فرموده‌اند: «ما هستيم اهل ذكر؛ از ما سؤال كنيد آنچه را كه نمى‌دانيد». ³

پيامبر اكرم(ص) در خطبه غديريه فرموده است:

مردم! هيچ علمى نيست، مگر آنكه خداوند سبحان آن را در من احصاء و ضبط نموده [است] و هرچه را كه من مى‌دانم، تمام آن را در امام متقين، على بن ابى‌طالب احصاء و ضبط نمودم و هيچ علمى نيست، مگر آنكه آن را به على آموختم و اوست امام متقين. ⁴

حضرت موسى بن جعفر(عليهماالسلام) درباره آيه ( وَ لَوْ أَنَّ قُرْآناً سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبٰالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتىٰ) (رعد: 31) فرمود: «علم اين قرآنى كه