31عشق، زاييده زيبايى است و زن به عنوان مظهر جمال، عشق‌آفرين است.
درخور توجه است كه در صورت غلبه مصاديق زيبايى معنوى، فقدان زيبايى‌هاى ظاهرى و مادى، خيلى نمود ندارد و برعكس اگر زيبايى ظاهرى بدون وجود زيبايى معنوى باشد، سريع رنگ مى‌بازد و پايدار نمى‌ماند. به همين علت، زيبايى معنوى به زن، زيبايى ماندگار و اصيل مى‌دهد.
در فرهنگ قرآن افزون بر زن، به مصاديق ديگر از زيبايى‌هاى مادى، مثل آسمان، جانداران، طبيعت، رنگ‌ها و.... پرداخته مى‌شود.
إِنّٰا جَعَلْنٰا مٰا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهٰا؛
«ما آنچه را روى زمين است، زينت آن قرار داديم». (كهف: 7)
وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السَّمٰاءَ الدُّنْيٰا بِمَصٰابِيحَ؛
«ما آسمان پايين [نزديك] را با چراغ‌هاى فروزانى زينت بخشيديم». (ملك: 5)
إِنّٰا زَيَّنَّا السَّمٰاءَ الدُّنْيٰا بِزِينَةٍ الْكَوٰاكِبِ؛
«ما آسمان پايين [نزديك] را با زيور ستارگان آراستيم». (صافات: 6)
وَ تَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهٰا؛
«و زيورى كه آن را بر خود مى‌پوشانيد [همچون مرواريد] از آن استخراج كنيد». (نحل: 14)
در ادامه اين بحث به مسئله عفاف كه از مهم‌ترين مصاديق زيبايى معنوى زنان است، مى‌پردازيم.