19

فصل دوم: زيبايى در اسلام

1. زيبايى از منظر روايات

سرشت انسان او را به سوى زينت و زيبايى مى‌كشاند. انسان به طور فطرى زيبايى چهره و پوشش نيكو را دوست دارد. اسلام به پوشش و آرايشى كه موجب زينت و زيبايى انسان مى‌شود، تأكيد كرده است؛ هر چند براى آن حدودى معين شده است. امام‌صادق عليه السلام مى‌فرمايد:

اِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْجَمالَ وَ التَّجمُّلَ وَ يُبْغِضُ البُؤسَ و التَّباؤسَ. ¹

خداوند زيبايى و آراستگى را دوست دارد و ژوليدگى و فقيرنمايى را نمى‌پسندد.

امام على عليه السلام هم در آن داستان معروف، جامه بهتر را به قنبر (غلام خود) داد تا او را با پوشاندن آن لباس،

شاد كند و ميل زيباپسندانه‌اش را ارضا نمايد؛ حضرت خطاب به وى فرمود: