50
(فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ) (اعراف: 157)
پس كسانى كه به او ايمان آوردند و بزرگش داشتند و حمايت و ياريش كردند و از نورى كه با او نازل شده پيروى نمودند آنان رستگارند.
خداوند متعال در اين آيه شريفه، يارى كنندگان وتعظيم‌كنندگان پيامبر(ص) را ستوده وبه رستگارى بشارت داده است. حال آيا برپايى مراسم در روز ميلاد پيامبر(ص) يا مبعث او از مصاديق تكريم وتعظيم پيامبر اكرم(ص) نيست؟
ز) يادبود، مصداق بلند آوازه نمودن نام پيامبر(ص)
خداوند متعال در شأن پيامبر مى‌فرمايد: (وَ رَفَعْنٰا لَكَ ذِكْرَكَ) ؛ «و آوازۀ تو را بلند ساختيم». (انشراح: 4)
برپايى مراسم نيز نوعى بالا بردن سطح فكرى مردم نسبت به رسول‌خدا(ص) وشناساندن موقعيت پيامبر(ص) به مردم است.
اگر كسى اشكال كند كه طبق مفاد آيه شريفه، نصرت وتكريم وتعظيم پيامبر(ص) اختصاص به خداوند متعال دارد.
در جواب مى‌گوييم: خداوند در جايى ديگر مى‌فرمايد: (وَ يَنْصُرَكَ اللّٰهُ نَصْراً عَزِيزاً) (فتح: 31). آيا كسى در اين مورد گمان مى‌كند كه نصرت پيامبر(ص) مخصوص به خداوند است وما در اين باره هيچ تكليف نداريم؟