22اعجاز القرآن» از «جلال‌الدين سيوطى» (متوفاى 910ه.ق) و كتاب‌هاى متعدد ديگرى كه در طول تاريخ اسلام نوشته شده، همگى شاهد تلاش گسترده انديشمندان اسلام در دفاع از جايگاه قرآن است.
اينها بخشى از نوشته‌هاى مسلمانان درباره اعجاز قرآن است‌و پرواضح است كه هرچه زمان مى‌گذرد، حقيقت قرآن براى انديشمندان و حق‌جويان بيشتر روشن مى‌شود. بنابراين مسلمانان در طول 1400 سال از نزول قرآن، تلاش بسيارى كرده‌اندتا اين كتاب جهانى و جاودانى را به مخاطبان خويش معرفى كنند.
عموم مسلمانان به تحريف‌ناپذيرى قرآن‌معتقدند تا آنجا كه براى ملامت يكديگر، مى‌گويند: «فلان نويسنده شيعه يا اهل سنت، قائل به تحريف قرآن است». اين بدان معناست كه هركس اعتقاد به تحريف داشته باشد، در صراط مستقيم نيست. دليل چنين اعتقادى، اين است كه اگر كتابى تحريف شده باشد، از اعتبار مى‌افتد و درخور استناد نيست. ازاين‌رو علماى مسلمان، دلايل زيادى را براى نفى تحريف برشمرده‌اند كه برخى از آنها عبارت‌اند از:
1. گواهى تاريخ بر اين است كه مسلمانان از زمان پيامبر(صلى الله عليه و آله) و با تأكيد آن حضرت، اهتمام زيادى بر حفظ و نوشتن آيات قرآن داشتند تا آن را از فراموش‌شدن حفظ كنند.
2. مسئله تواتر قرآن كه بايد آيات و كلمات آن متواتر باشد تا نزد مسلمانان پذيرفته شود.
3. اعجاز قرآن كه خود با تحريف شدن آن در تضاد است و كسى نمى‌تواند ادعاى تحريف آن را بكند.