16خريدن بهشت و همنشينى با پيامبرند! به گمان اينكه مقتولان، مشركانى‌اند كه بايد طبق دستور قرآن كشته شوند.
آنان قائل به شركى‌اند كه بدون مبنا و دليل است. حكمى را صادر مى‌كنند كه خلاف آموزه‌هاى دين است‌و سنتى را دنبال مى‌كنند كه خلاف سيره پيامبر(صلى الله عليه و آله)، صحابه و مسلمانان است.
كجا ياران پيامبر(صلى الله عليه و آله) گوينده لا اله الا الله، اهل قبله، حج‌گزار و معتقد به قرآن و سنت را، صرف اينكه زيارت‌كننده قبور انبيا و اولياست، كافر مى‌دانستند و او را مى‌كشتند؟! آيا جز اين است كه پيامبر(صلى الله عليه و آله) براى جامعه ناامن، برادركش و دور از منطق آن روز، سازش، از خودگذشتگى و احترام به مسلمان و غير مسلمان را به ارمغان آورد؟! آيا پيامبر(صلى الله عليه و آله) حرمت جان انسان‌ها را به حرمت كعبه تشبيه نكرد؟! آيا شرط مسلمانى و حرمت جان و مال و ناموس انسان‌ها را در گرو اقرار به شهادتين اعلام نفرمود؟! پس چگونه گروهى به دور از اين آموزه‌هاى ناب، خود را موحد و مسلمان، و ديگران را كافر و مشرك مى‌دانند؟! طبق كدام سيره پيامبر(صلى الله عليه و آله)، اين همه آثار انبيا و اوليا از بين مى‌رود و حرمت آنان شكسته مى‌شود؟! چرا عشق به انبيا و اوليا جرم و مساوى با شرك است؟! مگر تمجيد از كسانى كه قرآن و سنت از آنان تعريف كرده است، با يكتاپرستى در تضاد و تقابل است؟!
سال‌هاست كه اين تفكر خشك و بى‌منطق وهابيان، دين‌داران را مى‌آزارد و دشمنان را خوشحال مى‌كند. اى كاش! اين گروه كوته‌فكر به خود مى‌آمدند و مى‌فهميدند كودكان مظلومى كه در آتش تعصب كور آنان تلف شدند و انسان‌هاى مظلومى كه به خاك و خون غلتيدند، در