57او درباره محمد بن عبدالوهاب مى‌نويسد:
فكان محمد بن عبدالوهاب المذكور بينهم - اى بين اتباعه - كالنبى فى امته لايتركون شيئاً ممّا يقول، و لايفعلون شيئاً الاّ بأمره. 1
محمدبن عبدالوهاب در بين پيروانش همانند پيامبر (ص) در بين امتش ياد مى‌شد و لذا هرگز آنچه را كه او مى‌گفت رها نمى‌كردند و كارى را جز به دستور او انجام نمى‌دادند.
همچنين مى‌گويد:
وامّا قول المنكرين للتوسل: انّ الميّت لايقدر على شيء اصلا إلى آخر ما زعموه، فيقصدون به انكار كرامات الاولياء و ما ثبت فى تصرفهم كالأنبياء و الشهداء بعد موتهم لعدم الكرامة فيما بينهم، و هذا ادلّ دليل على انّهم اهل بدعة كالمعتزلة المنكرين لها. 2
و اما قول منكرين توسل: اينكه ميت قدرت بر چيزى ندارد تا آخر آنچه گمان كرده‌اند، مقصود آنها به اين گفتار انكار كرامات اوليا و تصرفاتى است كه از انبيا و شهيدان بعد از مرگشان ثابت شده است؛ زيرا نزد آنان كرامت ثابت نيست و اين بهترين دليل است بر اينكه آنان همانند معتزله كه منكر كرامات اوليا هستند، بدعت گزار مى‌باشند.
30. مختار احمد پاشا مؤيد (م1340ه .ق)
او در سال 1237ه .ق در دمشق متولد شد و در آنجا وفات يافت و داراى تأليفاتى است 3.