29 وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحٰادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذٰابٍ أَلِيمٍ (حج:25)

هر كس بخواهد در اين سرزمين به انحراف و ستم روى آورد، ما از عذابى دردناك به او مى‌چشانيم.

9.بازگشت ايمان به مكه

ابن عمر از پيامبر خدا(ص) نقل مى‌كند:

اسلام در زمان شروع، گمنام بود و بار ديگر مانند آغاز، گمنام خواهد شد. ايمان ميان دو مسجد [مسجد مكه و مدينه] پنهان مى‌گردد، مانند مارى كه به داخل لانه خود مى‌رود. ¹

حرمت مكه

مكه از زمان آفرينش آسمان‌ها و زمين شهرى محترم بوده و تا روز قيامت نيز خواهد بود. از اين‌رو، مكه منطقه‌اى امن است كه در آن خونريزى و شكار حرام است، چنان‌كه درختى نيز در آن بريده نمى‌شود. «ابن عباس» روايت مى‌كند كه پيامبر خدا(ص) در روز فتح مكه فرمود:

اين، سرزمينى است كه خداوند در روز آفرينش آسمان‌ها و زمين، آن را حرام دانسته است. حرمت اين شهر تا روز قيامت پابرجاست. جنگ و كارزار در اين شهر، براى هيچ يك از پيامبران پيش از من حلال نبوده است و براى من، فقط چند لحظه از يك روز، اين كار حلال شد. پس اين شهر به حرمت خداوند، تا روز قيامت حرام است، خارى از اين شهر كنده نمى‌شود و حيوانات آن [براى شكار] رميده نمى‌شوند، لُقطَه ² را فقط كسى برمى‌دارد كه صاحبش را