24گروه ديگر يا ياوران آن تعرض كند. همچنين، رسولخدا و مسلمانان بايد به مدينه بازمى‌گشتند. با امضاى اين صلح‌نامه، پيامبر(ص) و يارانش به مدينه بازگشتند و سال بعد (628م)، براى عمره به سوى مكه روانه شدند.
دوران پيامبر اكرم(ص)
پيامبر خدا(ص) و يارانش، به همه مفاد صلح‌نامه پايبند بودند، ولى پايبندى قريش به پيمان خود با مسلمانان، چندى طول نكشيد. حدود يك سال و نيم از آن پيمان مى‌گذشت كه قريش، با يارى رسانى به قبيله «بكر» براى حمله به قبيله «خزاعه»، از هم‌پيمانان پيامبر(ص)، اين پيمان‌نامه را زير پا گذاشت. بنابراين، رسولخدا(ص) در صدد فتح مكه برآمد و در سال هشتم هجرى(629م)، با سپاهى بزرگ به سوى مكه حركت كرد. از آنجا كه قريش تاب رويارويى با مسلمانان را نداشت، تسليم شد و به اين ترتيب، رسولخدا(ص) بدون جنگ و خونريزى، مكه را فتح كرد و وارد زادگاه خويش شد. پس از ورود به مكه، رسولخدا(ص) به آزادسازى اسيران و پاك‌سازى خانه خدا از بت‌ها پرداخت. سپس «تميم بن اسد خزاعى» را فرستاد تا با علامت‌گذارى در اطراف مكه، محدوده حرم را معين كند. آن‌گاه «عتاب بن اسيد» را به جانشينى خود برگزيد و خود، به سوى «حنين» رهسپار شد. پس از پايان غزوه حنين، پيامبر از «جعرانه» مُحرِم شد و عمره را به جاى آورد. آن‌گاه به مدينه منوره بازگشت و «معاذ ابن جبل» و «ابوموسى اشعرى» را براى آموختن قرآن و آموزه‌هاى دين به مردم، در مكه گماشت.
در سال نهم هجرى(630م)، رسولخدا(ص) ابوبكر را به همراه مردم راهى حج كرد. سپس حضرت على را براى اعلام برائت از مشركان به