81
قول النبى (ص) : من قال لأخيه: كافر، فقد باء بها احدهما... 1
و هيچ كس نگفته كسى كه قائل به قول اول باشد يعنى كسى كه قائل به جواز توسل باشد كافر است، و وجهى براى تكفير او نيست؛ چرا كه اين مسأله‌اى پيچيده است و ادله آن آشكار و ظاهر نيست. و كفر عبارت است از انكار آنچه از دين به ضرورت دانسته شده و يا انكار احكامى كه متواتر و اجماعى و نحو آن است... بلكه تكفيركننده به مثل اين امور، مستحق غليظترين عقوبت و تعزير است، عقوبتى كه امثال او از تهمت‌زنندگان بر دين آن را مستحق مى‌باشند، خصوصاً با قول پيامبر (ص) كه فرمود: هر كس كه به برادرش نسبت كفر دهد يكى از آن دو كافرند...
2. حسن بن عنام احسائى كه از اصحاب محمد بن عبدالوهاب بوده در شرح افكار او در كتابى به نام «روضة الأفكار و الأفهام لمرتاد حال الإمام» مى‌نويسد:
هذه المسألة التوسل من مسائل الفقه، ولا انكار فى مسائل الإجتهاد. 2
مسأله توسل از مسائل فقهى است و در مسائل اجتهادى جاى هيچ انكارى نمى‌باشد.
3. سعد بن حمد بن عتيق نجدى كه از رهبران دعوت محمد بن عبدالوهاب است در رساله‌هايى كه در اداره بحوث علمى و افتاء رياض چاپ شده مى‌نويسد: