66ناودانى باران آمد.
و سفيدرويى كه به آبروى او طلب باران مى‌شود، او كه يار يتيمان و محافظ بى‌پناهان است.
و اين قول ابوطالب است.
محمود سعيد ممدوح از محدثان معاصر اهل سنت درباره اين حديث مى‌گويد:
طريق عمر بن حمزة العمرى وصلها بسند صحيح احمد (93/2) و ابن ماجه (405/1) و البيهقى فى دلائل النبوة (142/6) و فى السنن الكبرى (88/3). كلّهم من طريق أبى‌عقيل عبدالله بن عقيل، و هو ثقة؛ و هو نصّ صريح فى توسل ابن عمر بذاته (ص) . 1
طريق عمر بن حمزه عمرى را احمد و ابن ماجه و بيهقى در (دلائل النبوة) و در (السنن الكبرى) متصلاً آورده‌اند. و تمام اين افراد از طريق ابى‌عقيل عبدالله بن عقيل كه ثقه است حديث را نقل كرده‌اند. و اين نصّ صحيح در توسل ابن عمر به ذات پيامبر (ص) است.
ب) بخارى و مسلم به سند خود از ابوموسى اشعرى نقل كرده‌اند كه گفت:
كان رسول الله (ص) إذا جاءه السائل أو طلبت إليه حاجة قال: اشفعوا تؤجروا، و يقضى الله على لسان نبيه (ص) ما شاء. 2
رسول خدا (ص) هرگاه سائلى نزد او مى‌آمد يا حاجتى نزد او آورده