40و در توسل به اسماى الهى بايد اسمى را در نظر آورد كه با حاجت انسان تناسب داشته باشد.

از پيامبر (ص) نقل شده كه به ابوبكر فرمود: در نمازت بگو:

أللّهم إنّى ظلمت نفسى ظلماً كبيراً، ولا يغفر الذنوب إلاّ أنت، فاغفرلى مغفرة من عندك و ارحمنى، إنّك أنت الغفور الرحيم. ¹

بارخدايا! من به خودم ظلم بزرگى كرده‌ام، و گناهان را جز تو كسى نمى‌آمرزد، پس مرا به مغفرت از جانب خودت برسان و به من رحم نما؛ چرا كه تو بخشنده رحم‌كننده‌اى.

ابوداود به سندش نقل كرده:

انّ النبى (ص) سمع رجلا يقول فى تشهده: أللّهم إنّى أسألك يا الله الأحد الصمد، الذى لم يلد و لم يولد، و لم يكن له كفواً أحد، أن تغفر لى ذنوبى، إنك أنت الغفور الرحيم. فقال (ص) : (قد غفر له، قد غفر له) ثلاثاً. ²

پيامبر (ص) از مردى شنيد كه در تشهدش مى‌گويد: بارخدايا! من از تو مى‌خواهم اى خداى يگانه‌اى كه همه محتاجان به سوى تو توجه دارند، (اى خدايى) كه نه زاده و نه زاييده شده‌اى و براى تو همتايى نيست، اينكه گناهانم را بيامرزى؛ چرا كه تو بخشندۀ رحيمى. پيامبر (ص) سه بار فرمود: او آمرزيده شد.

نقل شده كه از جمله ادعيه پيامبر (ص) اين بوده است:

«يا حى يا قيّوم،