14فرض صحت سند يا تواتر سندى، بديهى است؛ در نتيجه از مدارك مهم، براى تفسير قرآن مى‌باشند كه از استناد به آنها گريزى نيست. 1
پس از روايات نبوى، دانشمندان اهل سنت، گفته‌ها و نظريه‌هاى صحابه را روايت‌تفسيرى دانسته و به آن استناد مى‌كنند؛ زيرا آنان معتقدند از آنجا كه صحابه در روزگار نزول قرآن مى‌زيستند، علوم خود را از پيامبر مى‌آموختند و داناترين افراد به اوضاع جامعه و فضاى نزول آيات بودند 2؛ امّا دانشمندان شيعه، اعتقادى به حجيت آراى صحابه ندارند 3 و فقط درباره سبب نزول آيات و مواردى
كه خالى از رأى و اجتهاد آنان باشد و تنها به حكايت از مشاهدات خود درباره چگونگى نزول آيات يا تطبيق مفاد آن بر مصاديق منحصر باشد، معتبر مى‌دانند و در تفسيرهاى خود به آن استناد مى‌كنند. 4
ناگفته نماند از ديدگاه شيعه، پس از روايات پيامبر(ص)