15داشته است. بنابراين و با توجه به نقل بيشتر منابع، بايد سمانه را نام مبارك اين مادر عالى‌مقام، با قيد ارجحيت دانست. بيشتر بزرگان نيز از متقدمين و متأخرين همين نظر را پذيرفته‌اند كه از آن جمله مى‌توان به مولى صالح مازندرانى 1 و ثقة الاسلام محدث قمى 2 اشاره نمود.
علاوه بر نام‌هاى متعددى كه براى اين بانو ذكر شده است، القابى چون «منفرشة»، «المغربية» 3، «ام‌الفضل» 4 و «سيدة» 5 نيز به آن بانو داده‌اند كه همگى حاكى از تعالى روحى وى مى‌باشد.
نام سمانه، در ميان علويان و سادات رواج داشته و به دست ايشان ترويج مى‌شده است. على بن محمد نسّابه كه از سادات نسب‌شناس قرن پنجم هجرى است، به مواردى از آن اشاره كرده و در برخى موارد نيز به تفصيل و جزئيات آن پرداخته است. 6