31خدمت‌رسانى از آبرو و تلاش و... هزينه مى‌كند، خودش بهره مى‌برد؛ زيرا پيش از آنكه به نيازمند برسد، به دست خداى متعال مى‌رسد؛ بدين جهت در سيره امامان معصوم عليهم السلام مى‌خوانيم كه وقتى چيزى مى‌بخشيدند، آن را مى‌بوسيدند و مى‌بوييدند.
هنگامى كه امام سجاد عليه السلام مى‌خواست به نيازمند چيزى بدهد، ابتدا آن را مى‌بوسيد. 1 امام باقر عليه السلام نيز آن را مى‌بوسيد و مى‌فرمود: «پيش از آنكه كمك من به دست نيازمندان برسد، خداوند آن را دريافت مى‌كند» 2 و در حديث ديگر از پيامبر (ص) آمده كه خداوند فرموده است: وَ يَأْخُذُ الصَّدَقٰاتِ ؛ «خداوند صدقات را مى‌گيرد». (توبه:104) 3
خدمت‌گزارى معيار انسانيت
امامان معصوم عليهم السلام نيز خيررسانى را ارزشمندترين عمل و بالاترين عبادت پس از واجبات مى‌دانستند و پيروان خود را به آن تشويق و ترغيب مى‌كردند و راه تقرب و جلب رضاى خدا را در خدمت‌گزارى مى‌ديدند و توفيق برطرف كردن نياز ديگران را بزرگ‌ترين نعمت پروردگار به حساب مى‌آوردند.
در مقابل بى‌تفاوتى در برابر درد و رنج مسلمانان را در حكم نامسلمانى دانسته و بدترين افراد را نيز همين گروه معرفى كرده‌اند.
على بن شعيب مى‌گويد: نزد امام رضا عليه السلام بودم. حضرت به من فرمود: