28قرآن چنان آنان را به رقابت طلبيد كه غيرتشان را برانگيخت و آتش غرور و عصبيتشان را شعله‌ور ساخت؛ زيرا آنان چنان به داشته‌هايشان مغرور بودند كه هيچ‌گاه حاضر نبودند برابر ديگران تسليم شوند. البته هرچند زمان عرض اندام در اين عرصه بسيار بود، ولى آنان نه تنها وارد ميدان نشدند، بلكه پنهان شدند و فرار كردند؛ چنان‌كه خداى متعال مى‌فرمايد:

أَلاٰ إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ أَلاٰ حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيٰابَهُمْ يَعْلَمُ مٰا يُسِرُّونَ وَ مٰا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذٰاتِ الصُّدُورِ (هود: 5)

آگاه باشيد آنان [براى نجوا] سينه‌هاشان را كنار هم قرار مى‌دهند تا خود را از او (پيامبر) پنهان دارند. آگاه باشيد، آن‌گاه كه آنان لباس‌هايشان را به خود مى‌پيچند، [خداوند] آنچه را پنهان مى‌كنند و آنچه را آشكار مى‌سازند، مى‌داند؛ زيرا او از اسرار درون سينه‌ها آگاه است.

[و همچنان] با گذشت بيش از چهارده قرن، كسى نتوانسته است نظير قرآن را بياورد و با آن معارضه كند، جز آنكه خود را در اين كار، خوار و رسوا كرده است.

تحدى درباره نبودن اختلاف در قرآن

خداى متعال مى‌فرمايد:

أَ فَلاٰ يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كٰانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللّٰهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلاٰفاً كَثِيراً (نساء: 82)

آيا درباره قرآن نمى‌انديشند؟ درحالى‌كه اگر از سوى غير خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مى‌يافتند.