34نيست) ¹.»

شخص ديگرى گفت: من سخن اين عالِم را تأييد مى‌كنم؛ زيرا روزى در مجلس مأمون بودم كه به امام رضا(ع) گفت: بزرگ‌ترين فضيلت اميرالمؤمنين(ع) كه قرآن بر آن دلالت كند، كدام است؟ امام (ع) فرمود:

«فضيلتى كه در آيۀ مباهله هست. (آن‌گاه پس از قرائت آيۀ شريفه فرمود) پس رسول خدا(ص) دو فرزندش حسن وحسين8 را به عنوان فرزندان، فاطمه(س) را به عنوان زنان خانواده و اميرالمؤمنين(ع) را به عنوان جان و نفس خود، به حكم الهى فرا خواند و با خود براى مباهله برد. چنان چه هيچ انسانى برتر از رسول خدا(ص) نيست، پس لازم است كه هيچ انسانى از نفس رسول خدا هم، افضل و بالاتر نباشد - آنگاه امام(ع) براى تأكيد بيشتر فرمودند - دعوت كننده بايد هميشه غير خود را دعوت كند و شخص خود را دعوت نكند؛ چنان چه امر و فرمان نيز بايد به غير باشد و چون مردى غير از على(ع) را با خود نبردند. پس مراد از نفس و جان پيغمبر(ص) كسى جز على(ع) نيست.» ²

اين زمزمه همچنان ادامه داشت و مأمون آنان را زير نظر داشت تا اينكه مأمون گفت: اى دانشمندان!