26در صفحات پيش‌رو غرفۀ دل را به سوى اين مناظرۀ زيبا مى‌گشاييم و از خداوند مى‌خواهيم كه سياهى جهالت را از دل‌هاى ما بزدايد و انوار معرفت را برآن بتاباند و البته اين نشايد جز با نفخۀ رحمانى و لطف الهى كه:
من به سرچشمۀ خورشيد نه خود بردم راه
ذره‌اى بودم و مهر تو مرا بالا برد