14عبدالله انصارى مى‌گويد كه شنيدم رسول خدا(ص) خطاب به على(ع) فرمودند:

«يا على! الناس من شجر شتى و أنا و أنت من شجرۀ واحدۀ، ثم قرأ رسول الله(ص) وَ جَنّٰاتٌ مِنْ أَعْنٰابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِيلٌ صِنْوٰانٌ وَ غَيْرُ صِنْوٰانٍ يُسْقىٰ بِمٰاءٍ وٰاحِدٍ ¹و ²؛ اى على! مردم از درختانِ پراكنده‌اند، ولى من و تو از يك درختيم. آن‌گاه پيامبر اكرم اين آيه را قرائت فرمودند: و زمينى براى زراعت و زمينى براى نخلستان، آن هم نخل‌هاى گوناگون، با آن كه همه به يك آب مشروب مى‌شوند.»

حديث اخوّت

جابربن عبدالله انصارى و سعيد بن مسيّب نقل مى‌كنند:

«ان رسول الله (ص) آخى بين أصحابه فبقى رسول الله(ص) و أبو بكر و عمر و على(ع) فآخى بين أبى بكر و عمر و قال لعلى (ع): أَنْتَ أَخِى وَ أَنَا أَخُوكَ؛ رسول خدا(ص) بين اصحابش عقد اخوت بست. ازميان آنان چهار نفر باقى ماندند: رسول خدا(ص) و ابوبكر و عمر و على(ع) آن گاه بين ابوبكر و عمر عقد اخوت بست و سپس بين خود و على(ع) و خطاب به على(ع) فرمود: تو برادر من و من برادر تو خواهم بود.»