24
اذْكُرْ فِي الْكِتٰابِ إِسْمٰاعِيلَ ، و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن.» 1 و ياد كرد پيامبر اعظم(ص) و امامان معصوم(ع) و ديگر شخصيت‌هاى نقش آفرين در عرصه تعالى انسانيت، براى راه‌يابى و الگوگرفتن از آنان است. 2 چنان كه از سوى ديگر، محل تنبّه‌يافتن به دشمنى ابليس با آدم 3 و شناساندن نقش او در هبوط 4 و خوار ساختن انسان 5 و دور ساختن آدمى از بهشت 6 و فرو افتادن او در جهنم 7 براى هشيارى هر چه بيشتر انسان 8 و مخالفت و دشمنى ورزيدن در برابر شيطان است. 9 8. شكل‌گيرى نوعى تفكر متصلّب، متعصّب و خشن دينى و پروراندن گونه‌اى از نگرش غلط مذهبى تحت عنوان «وهابيت و سلفى‌گرايى» در عربستان كه برآيند آن در تروريسم، جلوه‌نمايى كرده و سيماى درخشان و چهره تابناك دين و مذاهب اسلامى را در ميان جامعه بشرى مخدوش ساخته است، همچنين برنامه گسترده گسترانيدن انديشه وهابيت در ميان همه مسلمانان و وهابى‌سازى همه امت، آن هم تحت عنوان مقدس «گسترش توحيد» و «امر به معروف و نهى از منكر»، ضرورت شناخت عربستان و وهابيت را مضاعف ساخته است؛ زيرا بدون اين شناخت، نمى‌توان در برابر آنان، برنامه راهبردى مناسبى براى تصحيح انديشه تجسم‌گرايانه آنان و ارائه توحيد ناب و معرفى معارف و محاسن كلام اهل بيت(ع) به جهانيان، تدوين استراتژى تبليغى جهان تشيع در ميان امت اسلامى