584. مراعاةالخلاف:
وقتى دو دليل متعارض وارد شد، مى‌توان به مقتضاى هر دو عمل كرد و در نتيجه به دو حكم متنافى رسيد. مالكيه بر طبق اين اصل عمل مى‌كنند و نام آن را مراعاةالخلاف مى‌نهند. اگرچه در برخى ديگر از مذاهب، همانند حنفيه و شافعيه نيز اين اصل به طور محدودتر پذيرفته شده است. 15. مراعاة العرف:
اعتبار و حجيت عرف و مراعات آن، از امور مورد اتفاق بقيه مذاهب عامه نيز هست و حنفيه و شافعيه هم با آن‌ها اشتراك رأى دارند، ولى با توجه به نظر مالكيه در بحث مصالح مرسله، عرف را در شعاعى گسترده‌تر از ديگر مذاهب، معتبر شمرده‌اند؛ زيرا به نظر آن‌ها، عرف يكى از مصاديق مصلحت است. 2
مهمترين منابع فقهى مذهب مالكى
1. المدوّنه: اساس مذهب مالكى و مهمترين كتاب آن محسوب مى‌شود. اگرچه در مؤلف آن اختلاف است؛ مشهور است كه تلميذ مالك، سحنون بن سعيد، مدوّنه را از او روايت كرده است.
2. الواضحه، تأليف: ابن حبيب.
3. متن الرساله، تأليف: عبداللّٰه ابن ابى زيد القيروانى.
4. الكافى فى فقه اهل المدينه، تأليف: يوسف بن عبداللّٰه النمرى القرطبى.
5. بدايةالمجتهد و نهايةالمقتصد، تأليف: محمد بن احمد بن رشد.
6. مختصر الخليل، تأليف: خليل بن اسحاق الجندى.