252

10. حكم قرائت سوره براى امام و مأموم و منفرد

اماميه؛ قرائت يك سورۀ كامل براى امام و منفرد واجب است و با خواندن امام از مأموم ساقط مى‌شود ولى در نوافل، سوره واجب نيست.

حنبليه؛ قرائت سوره بعد از فاتحه در نمازهاى فريضه براى امام و منفرد و مأموم، وقتى صداى امام را نمى‌شنود سنت است و همچنين در نمازهاى نافله در جميع ركعات سنت است.

حنفيه؛ قرائت سوره براى امام و منفرد است و براى مأموم قرائت مطلقاً در نماز فريضه جايز نيست و اما در نمازهاى نافله قرائت واجب است.

شافعيه؛ در نمازهاى فريضه مانند حنبليه نظر داده‌اند و در نمازهاى نافله معتقدند اگر بيش از دو ركعت خوانده شد، فقط در دو ركعت اول سنت است.

مالكيه؛ قرائت سوره توسط مأموم در نماز جهريه مكروه است، اگرچه امام ساكت باشد يا صداى او را نمى‌شنود و در نمازهاى نافله قرائت سوره مندوب است نه سنت. ¹

11. تكبيرهاى انتقال

مذاهب اسلامى (جز حنبليه): علاوه بر تكبيرة الاحرام، تكبير براى رفتن به ركوع و سجود، بلند شدن از سجده و ايستادن مستحب و سنت است ولى به نظر حنبليه، اين تكبيرها واجب است، جز تكبير ركوع براى كسى كه امام را در حال ركوع درك كرده است. ²يادآورى:

به نظر اماميه، علاوه بر تكبيرة الاحرام شش تكبير مستحب است؛ همچنين قبل از قنوت تكبير مستحب است. پس از سلام نيز سه تكبير به عنوان تعقيب مستحب است.