244
واجب دوم: تكبيرة الاحرام
1. معناى تكبيرة الاحرام و حكم آن
مذاهب اسلامى؛ به نظر تمام مسلمانان، تكبيرة الاحرام دخول در محرّمات نماز است؛ به گونهاى كه پس از آن، انجام اعمال منافى نماز حرام خواهد بود. فقهاى اسلامى - جز حنفيه - تكبيرة الاحرام را فرض نماز مىشمرند ولى حنفيه آن را شرط مىدانند و لذا حنفيه بر اين نظريهاند كه هنگام گفتن تكبيرة الاحرام، امورى؛ مانند طهارت و ستر عورت - كه از شرايط نماز است - در تكبيرة الاحرام شرط نيست. 1يادآورى:
علاوه بر اجماع، روايات صحيحى از اهل سنت؛ مانند «مفتاح الصلاةِ الطهور، و تحريمها التكبير و تحليلها التسليم» دلالت بر لزوم تكبيرة الاحرام دارد. آيۀ «وَ رَبَّكَ فَكَبِّرْ» (مدثر : 3) نيز دليل لزوم آن شمرده شده است.
2. لفظ تكبيرة الاحرام
مذاهب فقهى - جز حنفيه - تكبيرة الاحرام را مركب از دو لفظ مىدانند: 1. لفظ جلاله 2. اكبر و افتتاح نماز بدون اين دولفظ را نادرست مىشمارند ولى حنفيه افتتاح با تكبير را واجب مىدانند نه فرض و ترك آن را موجب حرمان از شفاعت دانستهاند ولى مبطل نماز نمىشمرند. به نظر آنها افتتاح صلاة بايد با صيغهاى باشد كه نشان از تعظيم اللّٰه است؛ مانند «سبحان اللّٰه»، «الحمدللّٰه»، «لاالهاِلّااللّٰه»، «اللّٰه رحيم»، «اللّٰه كريم» ولى با استغفار يا استعاذه يا حوقله جايز نيست؛ چون تعظيم در آن نيست. در مذهب اماميه علاوه بر تكبيرة الاحرام، شش تكبير ديگر نيز در ابتدا مستحب است و دعاهايى ميان آنها مأثور مىباشد كه مناسب