41خداى تعالى، و حضرت عزّت وى را از ميان خلق برگزيد، و خداى من دانا و آگاه است به حال بندگان؛ و در كتاب‌هاى ديرينه كه پيغمبران گذشته فرستادند نام و صفت على نوشته بود و پيغمبران از آن خبر دادند و بدان اشاره كردند؛ و خداى تعالى وى را نامهاى چند بزرگ نهاده كه هويدا مى‌شوند و روشنايى مى‌دهند از براى جويندگان راه راست؛ وروز قيامت خداى تعالى قسمت خلايق بدو تفويض كند در هنگامى كه خدا مردگان را زنده كرده و جمع كرده تا علىّ عليه السلام به فرمان خداى تعالى بعضى را به بهشت مى‌فرستد و بعضى را به دوزخ.
الخبرالثاني:
از رسول صلّى الله عليه و آله روايت كنند كه او گفت:
أصحابي كالنُّجومِ بِأيِّهِمْ افْتَدَيْتُمْ اهْتَدَيْتُم.
يعنى: ياران من همچون ستارگان‌اند. به هر كدام از ايشان كه شماپيروى كنيد و فرمان وى بريد شما راه راست بيابيد.
الاشكال عَليه:
محمّد بن اسماعيل البخارى روايت كرد: إِنَّهُ صلى الله عليه وآله قال:
تُحْشَرونَ حُفاةً عُراةً عُزلاً ثُمَّ قَرَأ
«كَمٰا بَدَأْنٰا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ وَعْداً عَلَيْنٰا إِنّٰا كُنّٰا فٰاعِلِينَ »
(انبياء:104)
فأوَّلُ مَن يُكْسى إبْراهيمُ ثُمَّ يُؤمَن بِرجالٍ مِن أصْحابي ذاتَ الْيَمين و ذاتَ الشِّمالِ فأقُول أصحابي! فيقال إِنَّهم لم يَزالُوا مُرْتَدّين علي أعقابِهِم مُنْذُ فارْقَتَهُم فَأقُول كما قالَ الْعَبْدُ الصّالِحُ عيسي بنُ مَريمَ و كنتُ عليهِمْ شهيداً ما دُمتُ فيهم فلمّا تَوَفَّيْتَني كنتَ أنتَ الرّقيبَ عليهم و أنتَ علي كُلِّ‌شيءٍ شهيدٌ إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَاِنَّهم عبادُكَ و إِنْ تَغْفِر لَهُم فاِنّكَ أنتَ العزيزُ الحكيمُ
[بخارى: 142/4]
يعنى: پيغمبر صلّى الله عليه و آله فرمود صحابه را كه، شما را روز قيامت برانگيزانند و زنده كنند در حالتى كه شما همه به تن برهنه، به پاى برهنه، ختنه