60ما اختران مشتعل در آسمانيم
ما از تو داريم آنكه نورى مىفشانيم
افتاده قلبم در تپشهاى مداوم
در خون گرفته ريشه اين نخل مقاوم
نبض دل من مىزند چون نبض هستى
بنشسته جانم در حرير شور و مستى
نخل دل ما ريشه در آيينه دارد
شور بجا ماندن درون سينه دارد
شورى كه گيرد جان از او رنگ خدايى
شورى كه گرداند دلم را كربلايى
اين كربلا رمز بقاى ماندن ماست
برنيزههاى عشق گلگون خواندن ماست
اين كربلا درياى توفان خيزدارد
فصلى شكوفا در دل پائيز دارد
اين كربلا محصور در ايثار و عشق است
منشور جاويد دل ودلدار و عشق است
اين كربلا خون نامهى هفت آسمان است
تصوير خورشيدى برنگ ارغوان است
اين كربلا دارد گلاب خون ز هر گل
هستند اينجا حق و باطل در تقابل
باطل بكف تيغ رذالت دارد اينجا
انديشهى كفر و جهالت دارد اينجا