24

حرم عشق

تربتت جنّت دل‌هاى خدايى‌ست حسين

جان من در ره عشق تو فدايى‌ست حسين

هر كسى دل به كسى داده وليكن از شوق

دل من - اين دل من كرب وبلايى‌ست حسين

اى كه باشد حرم محترمت قبله‌ى دل

كار دل در حرم عشق گدايى‌ست حسين

از در مرحمت خويش مرانى ما را

كآنچه سوزد دل از آن، داغ جدايى ست حسين

جاده در جاده رها گشت دلم از پى تو

نظرى كن كه بر آن زخم رهايى‌ست حسين

ما از آن، خاك تو را خوب غنيمت شمريم

كه به هر ذرّه ز خاك تو شفايى‌ست حسين

بى سبب نيست كه «ياسر» به تو دل داده و بس

تربتت جنّت دل‌هاى خدايى ست حسين