28و السيرة الحالة التى يكون عليها الانسان و غيره غريزيا كان أو مكتسبا، يقال فلان له سيرة حسنة و سيرة قبيحة، و قوله ( سَنُعِيدُهٰا سِيرَتَهَا الْأُولىٰ ) أى الحالة التى كانت عليها من كونها عودا. ¹ فالسنن جمع سنة، و سنة النبى طريقته التى كان يتحراها ... ²الفرق بين السنة و النافلة: أن السنة على وجوه: أحدها أنا إذا قلنا فرض و سنة فالمراد به المندوب إليه و إذا قلنا الدليل على هذا الكتاب و السنة فالمراد بها قول رسول الله (ص) و إذا قلنا سنة رسول الله (ص) فالمراد بها طريقته و عادته التى دام عليها و أمر بها فهى فى الواجب و النفل. ³پس سنت، همان سيره است كه مى‌تواند خوب يا بد باشد و سيره نيز همان سنت است. واژه سنت، هرگاه در شريعت اسلام به كار رود، به مفهوم آنچه كه رسول خدا به آن دستور داده و يا از آن بازداشته است، مى‌باشد. سنت، همان سيره پيامبر است. سنت، براى اين جهت به اين نام، ناميده شد كه جارى مى‌گردد. يعنى استمرار مى‌يابد. گرچه برحسب مفهوم لغوى خود مى‌تواند خوب يابد، پسنديده يا ناپسند باشد، اما ازنجا كهآ«جا كهآآ

آنجا كه درباره شيوه زندگى رسول خدا (ص) به كار مى‌رود، به ارزش‌هاى معنوى ويژه مى‌شود.

سيره دراصل برگرفته از «سير» به مفهوم حركت مستمر و هدفمند است. ديگر واژگان پديد آمده از سير نيز به اين مفهوم بسيار به كار رفته اند. ⁴در قرآن و حديث نيز اين معنا بسيارآمده است اما در اصطلاح، سيره به معناى شيوه و روشى است كه شخص آن را به عنوان ضابطه و قانون زندگى برگزيده و خود را ملزم به انجام آن دانسته است. از اين جهت، سيره با عادت‌هاى شخصى تفاوت دارد. زيرا عنصر انتخاب در آن دخالت داشته وآگاهانه است. اما عادت‌هاى