92و صداهاى هماهنگ خلق خدا، زبان به ذكر خدا و با نوايى خوش و صدايى رسا به امر خدا در جواب صاحب ندا و تلبيه‌گويان مانند همگان يكسان و يكنواخت، يك صدا و يك آهنگ، يك لهجه و يك زبان، فصيح و بليغ، با زبان عربى، نه شعر و نه نثر، بلكه همان گونه كه دستور است:

لبيك، اللّهمّ لبّيك، لبّيك لا شريك لك لبّيك، ان الحمد والنعمة لك والملك لا شريك لك لبيك.

شنيدى‌كه نثر وشعرنيست بلكه،تلبيه‌است ولبيك و لبيك است.

حال اگر كلامت و حرفت از دل بود و گفتارت راست خيالت راحت باشد، در آزمون جهانى اسلام قبولى و در مصاحبه هم جانت آرام گيرد و مطمئن باش قبولى، از ديگران سؤال نكن، به دست ديگران منگر، از خودت سؤال كن كه چگونه‌اى، قلبت گواهى مى‌دهد، اعضا و جوارحت و اعصابت آرام.

زبانت باز و روحت شاد است، باكى نداشته باش، ديگران هم مانند تو، از خود بايد سؤال كنند.

همۀ آن اعمال كتبى و عملى و شفاهى و قلبى به خودت مربوط است.

از خود سؤال كن كه چگونه انجام داده‌اى؟ ناظر اعمال در خلوت و در جلوت وجدان تو است.

بررسى تمام اعمال هر كس به خودش واگذارده شده و خود