29كسى كه آغاز روز خود را با نيكى شروع كند و پايان آن را نيز با نيكى خاتمه دهد، خداوند به فرشتگان خود گويد: گناهانى كه در ميان روز انجام داده را ثبت نكنند. 1مقصود رسول خدا صلى الله عليه و آله اين نيست كه آنان كه ابتدا و انتهاى روز را با كار خير قرين مى‌سازند، ميان روز مى‌توانند گناه كنند، بلكه مقصود يك دستورالعمل ارزندۀ اخلاقى براى خودسازى است.
اين حديث شيوۀ آفت‌زدايى روزهاى زندگى را به انسان ياد مى‌دهد، چرا كه تلاش براى قرين ساختن آغاز و انجام روز با نيكى، سبب مى‌شود تمام روزها خالى از آفات و همراه با خيرات باشد. نتيجۀ اين مجاهدت و مراقبت آن است كه اگر لغزشى از انسان سر بزند - همان‌طور كه در حديث ملاحظه شد - مورد عنايت خداوند قرار مى‌گيرد و فرشتگان الهى لغزش او را در پروندۀ عملش يادداشت نمى‌كنند.
لحظۀ تكليف آغاز زندگى جديد انسان است، آغازى كه انسان شايستۀ خطاب آفريدگار جهان مى‌گردد. جشن تكليف و مراسم ويژۀ آن در آغاز اين روز، نقشى سرنوشت‌ساز در پايان مطلوب آن دارد.
كسى كه لحظۀ نخستين تكليف خود را با ياد خدا و بزرگداشت شعاير الهى آغاز مى‌كند، با اين انتخاب، سرنوشت سعادت جاويد را براى خود رقم مى‌زند، و به سوى آينده‌اى روشن و موفقيت‌آميز حركت مى‌كند.
پدران، مادران و مسؤولان امور تربيتى بايد به آن اهميت دهند و نو نهالان خود و آينده‌سازان جامعۀ اسلامى را از ثمرات اين عيد بزرگ معنوى محروم نسازند.