1) .آية اللّٰه بهجت:احوط ترك سايه انداختن از آفتاب است،اگرچه منحرف از بالاى سر باشد با چيزى كه در سر ممنوع است. آية اللّٰه تبريزى:حرمت و ثبوت كفاره در تظليل جانبى مبنى بر احتياط است. آية اللّٰه خويى:و احوط بلكه اظهر اين است كه زير سايۀ چيزى كه روى سر نباشد نيز نرود،پس اگر از طرف چپ و راست چيزى بر او سايه بيفكند؛به نحوى كه تأثير در كم شدن گرما يا سرما يا باد و نحو آن داشته باشد،جايز نيست و كفاره دارد. آية اللّٰه سيستانى:سايه‌هاى متحرك كه بالاى سر محرم قرار نگرفته براى پياده مطلقاً جايز است و سواره احتياطاً اجتناب كند مگر اين كه كوتاه باشد كه سر و سينه را فرانگيرد. آية اللّٰه گلپايگانى:احتياط مستحب آن است كه مرد مُحرِم در حال راه رفتن در سايه چيزى كه بالاى سر او هم نيست نباشد.(آراء). آية اللّٰه مكارم:گذشتن از زير پل‌هاى وسط راه مانعى ندارد و همچنين بودن در سايه‌اى كه از ديوارهاى اتومبيل سر باز و مانند آن به‌وجود مى‌آيد. آية اللّٰه نورى:استظلال،اختصاص به بالاى سر دارد و شامل سايۀ حاصل از ديوار ماشين نمى‌شود.

2) .آية اللّٰه بهجت:استظلال در شب نيست و مانع ندارد و ظاهرِ مجموعِ روايات ومقتضاى اصل،اختصاص ممنوعيت به سايه انداختن از آفتاب است. آية اللّٰه نورى:جايز است.بنابر اين،نشستن محرم در هواپيمايى كه در شب حركت مى‌كند و همچنين ماشين و كشتى جايز است.

3) .آية اللّٰه تبريزى:بنابر احتياط در حرمت استظلال فرقى بين شب و روز نيست. آية اللّٰه خامنه‌اى:ولى احتياط به ترك تظليل در شب‌هاى بارانى وسرد ترك نشود مگر اين‌كه اين احتياط موجب حرج شود. آية اللّٰه خويى:مراد از استظلال تحفظ از آفتاب و سرما و گرما و باران و باد و مانند آنها است.پس اگر هيچ كدام از آنها نباشد،به نحوى كه وجود و عدمِ سايبان يكسان باشد اشكال ندارد،و در اين حكم بين شب و روز فرقى نيست.و در فرض شك در اين كه آيا مظله وجود و عدمش يكسان است يا نه استظلال جايز است. آية اللّٰه سيستانى:سوار شدن در ماشين سقف‌دار و مانند آن در شب و بين الطلوعين و روزهايى كه ابر غليظ مانع تابش خورشيد باشد،در صورتى كه بارانى نباشد اشكال ندارد و اگر بارانى باشد كفّاره دارد و به احتياط واجب جايز نيست. آية اللّٰه مكارم:جايز است مگر در شب‌هاى بارانى كه بايد كفاره بدهد و در روزهاى كاملاً ابرى و بين الطلوعين نيز استفاده از ماشين سرپوشيده مانعى ندارد.