94و دو ركعت نماز بگذارد،سپس آب زمزم بنوشد و سر بر سجده نهد و از خداوند تقاضاى توفيق زيارت مجدد خانه‌اش را نمايد.
در طواف وداع،لازم نيست دعاهايى به عربى خوانده‌شود،بيشتر به زبانهاى مادرى خود،ساده و صميمى و راحت،دردها و رازها را نجوا كنيم.گويا با مادر خويش سخن ميگوييم؛آرى،خدا حتى از مادر بيشتر دوستمان دارد.
آخرين لحظات حضور در مسجد الحرام است.نگاهى حسرت بار به كعبه مى‌كنيم و با تمام وجود ميگوييم؛خدا حافظ اى كعبه!
خدا حافظ اى قبلهام در نماز !
خدا حافظ اى زادگاه على !
خداحافظ اى صفا،مروه،اى زمزم،اى مقام !