44

امر دوّم: آيات فضائل

در ذيل به برخى از اين آيات اشاره مى‌كنيم:

1 - سورۀ دهر

خداوند متعال مى‌فرمايد: وَ يُطْعِمُونَ الطَّعٰامَ عَلىٰ حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً، إِنَّمٰا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللّٰهِ لاٰ نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزٰاءً وَ لاٰ شُكُوراً؛ ¹«و هم به دوستى خدا به فقير و اسير و طفل يتيم طعام مى‌دهند [و گويند] فقط براى رضاى خدا به شما طعام مى‌دهيم و از شما هيچ پاداش و سپاسى هم نمى‌طلبيم.»

سى و شش نفر از علماى اهل سنت تصريح نموده‌اند كه اين آيه در شأن اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام نازل شده است: فخر رازى در التفسير الكبير، ذيل همين آيه، قاضى بيضاوى در انوار التنزيل، سيوطى در الدّر المنثور، ابوالفداء در تاريخش، ² بغدادى در تاريخش ³ و غيره.

2 - آيۀ شراء

خداوند متعال مى‌فرمايد: وَ مِنَ النّٰاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغٰاءَ مَرْضٰاتِ اللّٰهِ وَ اللّٰهُ رَؤُفٌ بِالْعِبٰادِ؛ ⁴«برخى مردان اند كه از جان خود در طلب رضايت خداوند درگذرند و خداوند دوست دار چنين بندگانى است.»

ابن عباس مى‌گويد: «اين آيه در شأن علىّ عليه السلام نازل شد، هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله از دست مشركين فرار كرده و با ابوبكر به غارى پناه برد، على عليه السلام در مكه در رخت خواب پيامبر صلى الله عليه و آله خوابيد.» ⁵

ابن ابى الحديد مى‌گويد: «تمام مفسرين، روايت كرده‌اند كه آيۀ فوق در شأن على عليه السلام نازل شد، آن هم در شبى كه آن حضرت در فِراش پيامبر صلى الله عليه و آله آرميد تا جان پيامبر