50
«شِيعَتُكَ تَقُولُ الْحَاجُّ أَهْلُهُ وَ مَالُهُ فِي ضَمَانِ اللَّهِ وَ يُخْلَفُ فِي أَهْلِهِ وَ قَدْ أَرَاهُ يَخْرُجُ فَيَحْدُثُ عَلَى أَهْلِهِ الْأَحْدَاثُ فَقَالَ(ع): إِنَّمَا يُخْلَفُ فِيهِمْ بِمَا كَانَ يَقُومُ بِهِ
فَأَمَّا مَا إِذَا كَانَ حَاضِراً لَمْ يَسْتَطِعْ دَفْعَهُ فَلَا» 1
«پيروان تو مى‌گويند: «خانواده و مال حج‌گزار در ضمانت خداست و خدا
جانشين اوست در خانواده‌اش.» در حالى كه گاهى مى‌بينم كه فردى (از آنها) به حج رفته و براى خانواده‌اش حوادثى پيش مى‌آيد. حضرت فرمود: البته خداوند، جانشين او در كارهايى است كه اگر خود حاضر بود، انجام مى‌داد نه در حوادثى كه اگر (حج‌گزار) هم حاضر مى‌بود، نمى‌توانست آنها را دفع كند.»
از پاسخ امام صادق(ع) به خوبى فهميده مى‌شود كه خداوند آنچه را كه به شرط حضور حج‌گزار، از آسيب مصون مى‌مانْد، حفظ مى‌كند. اما هرگز از حوادثى كه مشمول تقديرات حتمى الهى بوده و حتى در صورت حضور حج‌گزار، جارى و سارى مى‌شده است، ممانعت نمى‌كند. 2