26در اين كتاب، با عنوان «نواقض توحيد» يا چيزهايى كه توحيد را از بين مى‌برد، آمده است:

شرك بر دو نوع است:

الف) شرك اكبر: شرك اكبر عبارت از اين است كه يك عمل عبادى از هر نوع كه باشد، براى غير خدا به انجام برسد؛ مانند دعا كردن براى غير خداوند عزّوجلّ يا تقرب جستن به آن شخص يا چيز (غير خدا) به وسيلۀ قربانى كردن يا نذر كردن براى او، چه قبرى باشد يا جنّى يا شيطانى و ترسيدن از مردگان يا غير آنها كه مثلاً بتوانند ضررى به او برسانند يا او را بيمار كنند و پرستيدن غير خدا مانند كسانى كه گوساله‌پرست، ستاره‌پرست، سنگ‌پرست يا بت‌پرست شدند كه خداى تعالى دربارۀ اينها مى‌فرمايد:

وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مٰا لاٰ يَضُرُّهُمْ وَ لاٰ يَنْفَعُهُمْ وَ يَقُولُونَ هٰؤُلاٰءِ شُفَعٰاؤُنٰا عِنْدَ اللّٰهِ (يونس: 18)

و به جاى خدا، چيزهايى را مى‌پرستند كه نه به آنها زيان مى‌رساند و نه به