19مكان‌هاى دور، مصداق هجرت به سوى خدا و رسولش به حساب مى‌آيد. لذا هركس آن حضرت عليه الصلاة و السلام را زيارت كند داخل در اين آيه و مانند آن خواهد بود.

آيۀ دوم

در مورد خصوص زيارت قبر پيامبر(ص) نيز مى‌توان به گفته خداوند متعال تمسك كرد آنجا كه مى‌فرمايد:

وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً (نساء: 64)

و اگر هنگامى كه گروه منافقان به گناه بر خود ستم كردند از كردار خود به خدا توبه كرده وبه تو رجوع مى‌كردند وپيامبر بر آنها استغفار مى‌كرد البته در اين حال خدا را توبه‌پذيرِ مهربان مى‌يافتند.

كيفيت استدلال

اگرچه ظاهر آيه شريفه مربوط به زمان حيات پيامبر(ص) بوده وكسانى كه گناهكار بودند نزد پيامبر(ص) آمده واقرار به گناه مى‌كردند واز آن حضرت مى‌خواستند تا از خداوند براى آنان طلب مغفرت كند وآن‌گاه خداوند آنان را مى‌آمرزيد، ولى عالمان اسلامى آن را به بعد از وفات آن حضرت نيز تعميم دادهاند.

سُبكى در «شفاء السقام» مى‌گويد:

وذلك و ان كان ورد في الحياة، فهي