18
2. صفى‌الدين محمّد بن عبدالرحيم ارموى شافعى (م715ه.ق)
او كه از علماى هند بوده و سپس در دمشق ساكن شده داراى تصنيفات بسيارى در علم اصول فقه و كلام است.
ذهبى درباره او مى‌گويد:
العلامة الأوحد صفي الدين... كان حسن الإعتقاد على مذهب السلف. 1
علاّمه نمونه صفى الدين... او اعتقاد خوبى به مذهب سلف داشت.
تاج الدين سبكى در كتاب «طبقات الشافعية» مناظره‌اى را از او با ابن‌تيميه ذكر كرده است. 2
3. صدرالدين محمّد بن عمر بن مكّى شافعى (م716ه. ق)
او فقيه و مفتى و محدث اهل سنت و مشهور به ابن المرحّل و ابن‌الوكيل و از امامان بزرگ شافعى به حساب مى‌آيد، تاج الدين سبكى درباره او مى‌گويد:
وله مع ابن تيمية المناظرات الحسنة و بها حصل عليه التعصب من اتباع ابن تيمية... 3
او با ابن‌تيميه مناظرات خوبى داشت و بدين جهت پيروان ابن تيميه بر عليه او تعصب ورزيدند.