16 ندارد.
آرى، روش ابن‌تيميه در برخورد با مسائل اسلامى ثمره‌اى جز جدايى مسلمانان از يكديگر ونفى بسيارى از عقايد وآداب اسلامى نداشت، ولى رويارويى صريح دانشمندان اسلامى با وى سبب شد كه اين حركت پس از مدتى كوتاه متوقّف گردد. در ميان شاگردان او تنها «ابن قيم جوزيه» بر تعاليم استاد خود پافشارى داشت وكتاب‌هاى چندى در اين زمينه تأليف نمود. امّا در طول بيش از چهار قرن بعد از ابن‌تيميه، اين افكار وآرا چندان رونقى نيافت وبسيارى از آنها به فراموشى سپرده شد.