12
بخش اول:البانى، محدث وهابيان
پيشگفتار بخش اول
محمّد ناصرالدين بن نوح نجاتى بن آدم، ملقب به (البانى) منسوب به كشور (البانى) مى‌باشد و كنيه او ابو عبدالرحمان است.
او در سال 1332ه.ق در شهر (اشقو درة) پايتخت وقت البانى متولد شد و در خانواده‌اى فقير رشد نمود. پدرش حاج نوح از مدارس پايتخت عثمانى (آستانه) فارغ التحصيل شد و به كشورش به جهت تعليم احكام دين بازگشت.
و چون پادشاه احمد زوگو حاكم بر البانى شد و بر روش همسايگانش از اهل كتاب حكومت‌رانى كرد، حاج نوح نجاتى به دمشق هجرت نمود و در آنجا مستقر شد و در آن هنگام كه فرزندش نه ساله بود او را به مدرسه ابتدايى فرستاد، ولى به مدارس حكومتى اكتفا نكرد و خود به تدريس پسرش پرداخت و سپس او را به
دوستش شيخ سعيد برهانى سپرد. 1
وى بعدها به عنوان يكى از محدثان برجسته سلفى‌گرى شناخته شد. از اين رو ضرورى است به شرح حال و بيان ديدگاه‌هاى وى پرداخته شود.