متن کتاب خدیجه همسر گرامی رسول خدا (ص) - جلد 1 - صفحه 17

(6 تا 63)

17روحى آن بانوى بزرگوار دلالت مى‌كند.

كنيه خديجه «ابوهند» بود ¹ و در دوران جاهليت به سبب طهارت و پاكى روح و جسمش، او را «طاهره» مى‌خواندند ² اين لقب نيز فضيلت، پاك‌دامنى و درستى او را در كارهايش نشان مى‌دهد. او هرگز با زنان شهوت‌ران ننشست و هميشه براثر بهره‌مندى‌اش از آن روح پاك و بلند، از اين زنان بيزارى مى‌جست و با آنان سخن نمى‌گفت.

گفته‌اند كه او پانزده سال پيش از حادثه عام الفيل زاده شد ³ و در سال دهم بعثت درگذشت و آن سال، «عام الحزن» خوانده شد. ⁴

1) . الطبقات الكبرى، ج8، ص13.

2) . الاستيعاب، ج4، ص379؛ تاريخ مدينۀ دمشق، ابن عساكر، ج3، ص131؛ اسدالغابه، ج7، ص80، السيرة الحلبيه، حلبى، ج1، ص223.

3) . الطبقات الكبرى، ج8، ص13.

4) . مناقب آل ابى‌طالب، ابن شهر آشوب، ج1، ص150؛ الطبقات الكبرى، ج1، ص101؛ اعلام الورى، طبرسى، ج1، ص53. بنابراين، شايد او كمابيش در 65 سالگى درگذشته باشد.

مشخصات کتاب

خدیجه همسر گرامی رسول خدا (ص)جلد:1نویسنده:مرادی‌نسب، حسینناشر:مشعرمحل نشر:تهران - ایرانسال نشر:1390

دریافت فایل ارجاع:

BibTex | Endnote

سایر جلدهای کتاب:

جلد 1