14
نگاه حكومتى
آيت‌الله احمدى ميانجى، در مورد انقلاب، نظام اسلامى، رهبرى و ولايت فقيه، بسيار دقيق و ظريف عمل مى‌كرد، به‌طورى‌كه هرگاه كوچك‌ترين حركتى را در جهت تضعيف اين امور تشخيص مى‌داد، از آن برائت مى‌جست و مصلحت آنها را بر همه چيز و همه كس ترجيح مى‌داد.
از همه مهم‌تر، اينكه ايشان، مسائل اسلامى را از ديدگاه حكومتى ارزيابى مى‌كرد و اعتقاد داشت كه فقه اسلامى و شيعى، براى ادارۀ جامعۀ بشرى از گهواره تا گور است. او كه با چنين بينش و طرز فكرى وارد ميدان تحقيق و پژوهش شد، آيه‌ها، حديث‌ها و روايت‌هايى را كه تا آن زمان تنها در ابعاد فردى مورد بحث قرار مى‌گرفتند، در ابعاد حكومتى نيز به‌كار برد و آثارى همچون «الاسير فى الاسلام» و «اطلاعات و تحقيقات در اسلام» را به رشتۀ تحرير در آورد.
بر اين اساس، او معتقد بود كه در حكومت و نظام جمهورى اسلامى كه زير نظر ولى فقيه جامع شرايط اداره مى‌شود، حتى مقررات و قوانين معمولى هم، نبايد ناديده گرفته شوند. به‌عنوان نمونه ايشان تأكيد داشت:
اگر كسى در نيمۀ شب مقررات راهنمايى و رانندگى را رعايت نكرد و از چراغ قرمز عبور نمود، پليس هم نبود يا متوجه نشد تا او را جريمه