24

فصل دوم: پيشينه تاريخى حج و مناسك آن

1. حج در سيره پيامبران

آنچه از روايات اسلامى نيز به دست مى‌آيد اين است كه از روزى كه خداوند متعال، حضرت آدم را روى زمين سكنا داد، تاكنون كعبه معظمه، مطاف جهانيان بوده و هيچ پيامبرى از جانب خداوند نيامده، مگر اينكه به زيارت اين خانه مشرف شده است.

كعبه خانهاى است كه از اول براى هدايتگرى مردم بنا شده بود. چنان‌كه خداى تعالى مى‌فرمايد:

(إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنّٰاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ) (آل‌عمران: 96)

نخستين خانه‌اى كه براى مردم در زمين قرار داده شد خانه‌اى است كه در مكه است، مبارك و هدايتگر جهانيان است.

حلبى در روايتى مى‌گويد: از امام صادق(ع) سؤال شد كه آيا كعبه معظمه را قبل از بعثت پيامبر اسلام(ص) هم به عنوان حج زيارت مى‌كرده‌اند؟ حضرت فرمود: «بلى! گواه بر اين مطلب در قرآن، گفتار حضرت شعيب مى‌باشد آن‌گاه كه خواست دختر خود را به موسى(ع) تزويج نمايد، گفت: مهر او اين است كه نفس خود را اجاره دهى و هشت حج برايم كار كنى و نگفت هشت سال».

(قٰالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَيَّ هٰاتَيْنِ عَلىٰ أَنْ