96و سرگردانى در روز قيامت است، به سرزمينى نسبتاً مطلوب مبدل ساخته است و كسى از وقوف در آن چندان احساس سختى و ناراحتى نمى‌كند.

پيامبر خدا(ص) روز عرفه را در «نَمِرَه»، نزديكى عرفات، كنار سنگ بزرگى فرود مى‌آمدند. اين سنگ، صخره‌اى در سمت راست عرفات بود. بعدها «مسجد نَمِرَه» را در مكان مورد نظر ساختند. محل وقوف رسول خدا(ص)، همان محل وقوف حضرت ابراهيم(ع) بوده است. قبيله قريش در دوران جاهلى و آغاز اسلام در عرفات وقوف نمى‌كردند؛ زيرا معتقد بودند اهل حرم هستند و بايد بر خلاف ساير مردم در داخل حرم وقوف كنند. خداوند در قرآن كريم اين امتيازات جاهلى را مطرود دانسته و آنان را مأمور ساخت تا هرجا كه همه مسلمانان وقوف مى‌كنند، وقوف داشته باشند. ( ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفٰاضَ النّٰاسُ... ). ¹صحراى با عظمت و مقدس عرفات در سال دهم هجرى شاهد آخرين حج پيامبر(ص) (حَجّةالوداع) بود كه يكى از حوادث مهم در تاريخ اسلام است. رسول خدا(ص) خطبه مهم و تعيين‌كننده حَجّةالوداع را كه به حق «منشور حقوق بين‌المللى اسلام» نام نهاده‌اند، در اين مكان ايراد كردند. (تصوير شماره 35)

1. مسجد نَمِره \جامع ابراهيم (ع)

نَمِره نام كوهى در عرفات است كه در نزديكى آن؛ يعنى محلّى كه پيامبر(ص) وقوف كرده و نماز خوانده‌اند، مسجدى به نام نَمِرَه يا «عَرَفه» بنا