94
د) سرزمين عرفات
(...فَإِذٰا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفٰاتٍ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرٰامِ وَ اذْكُرُوهُ كَمٰا هَدٰاكُمْ وَ إِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضّٰالِّينَ). 1
عرفات، نام صحرايى است وسيع و هموار، كه در 22 كيلومترى جنوب شرقى مكّه قرار دارد. 2 طول تقريبى اين صحرا، 12 و عرض آن 6/5 كيلومتر است. شايان گفتن است كه بخش بسيارى از عرفات از حرم خارج است. در نامگذارى آن به «عرفات» اقوال مختلفى است. بعضى آن را جمع عَرَفه و به معناى كوه و بلندى ذكر كردهاند؛ بعضى نيز از عرفان، معرفت و شناخت دانستهاند و براى چنين نامگذارى نيز ريشههاى تاريخى قائل شدهاند؛ از جمله آنكه حضرت آدم و حوا(ع) پس از هبوط به زمين و بعد از جدايى طولانى، در اين صحرا به يكديگر رسيده و با هم آشنا شدهاند.
گروهى نيز گفتهاند عرفات (به معناى آشنايى) به آن علت است كه حضرت ابراهيم(ع) در اينجا براى قربانى كردن اسماعيل(ع) خواب ديد و لذا نسبت به وظيفه خود آشنا و عارف شد. يا اينكه جبرئيل(ع) در روز عرفه بر ابراهيم(ع) وارد شد و مناسك حج را به او آموخت و با اعمال اين