77
خلاصه درس
بر اساس برخى از روايات، كعبه را حضرت آدم(ع) بنا كرد. هنگام طوفان نوح(ع) كعبه از ديدهها پنهان شد و از آن دوران تا زمان حضرت ابراهيم(ع) پنهان بود تا آنكه خداوند مكان آن را به ابراهيم(ع) نشان داد.
كعبه در دوران حضرت ابراهيم سقف نداشت. قريش در دوره جاهليّت آن را مسقف كردند. كعبه در طول تاريخ پس از بناى ابراهيم(ع)، 8 مرتبه به طور كامل يا بخشى از آن توسط قبايل و افراد بازسازى شده است.
آثار مقدس كعبه و مسجدالحرام عبارتند از حَجَرالأسود يا سنگ سياهى كه در ركن «اسود» يا «شرقى» نصب شده است.
و نيز «اركان كعبه» كه چهارگوشه بيت الله و هر يك به نام خاصى مشهور است. از جمله ركن شرقى (اسود)، ركن شمالى (عراقى)، ركن غربى (شامى)، ركن جنوبى (يمانى). در دوران ابن زبير براى محكم ساختن پايههاى كعبه، برآمدگى كوچكى ديوار كعبه را احاطه كرد كه جزو كعبه بود و آن را شاذروان گويند.
براى خارج ساختن آب باران از بام كعبه، ميان شمال و غرب بام، ناودانى از نصب شد كه آب را به داخل حِجر اسماعيل(ع) هدايت كند.
كعبه در زمان ابن زبير داراى دو باب بود كه يكى از آنها را حجاج بست. ابن زبير درى چوبين بر روى آن قرار داده بود كه در طول تاريخ با درهاى جديدتر تعويض شده و هم اكنون از طلاى خالص