7419 در بود كه از معروفترين آنها مىتوان به «باب بنىشيبه» اشاره كرد. در دوران ملك عبدالعزيز سعودى (1344 ق.) اين تعداد به 26 در افزايش يافت. در دوران فهدبن عبدالعزيز، در توسعه اول 51 درِ اصلى و فرعى گشوده شد و در توسعه دوم به 62 در رسيد، كه اكنون نيز همه آنها وجود دارد و به همراه راهپلههاى ورودى به 92 در مىرسد. در ميان آنها چهار درِ اصلى و بزرگ وجود دارد كه در چهار جهت اصلى قرار يافته و بر فراز هريك دو مناره، به ارتفاع 29 و مساحت 7/77 متر ساخته شده است. اين درها عبارتاند از:
1. باب ملك عبدالعزيز؛ 2. باب فهد بن عبدالعزيز؛ 3. باب العمره؛ 4. باب فتح.